دماسنج یا ترمومتر (به فرانسوی: Thermomètre) وسیلهای است که دما یا گرادیان دما (درجه گرم یا سرد بودن یک جسم) را اندازهگیری میکند. هر دماسنج دارای دو عنصر مهم است: (۱) یک سنسور دما (به عنوان مثال حباب جیوه در دماسنج جیوهای یا سنسور بیرومتریک در دماسنج مادون قرمز) که با تغییر دما در آنها تغییراتی ایجاد میشود. و (۲) روشی برای نمایش این تغییرات به صورت یک مقدار عددی (به عنوان مثال مقیاس مرئی که در دماسنج جیوهای روی شیشه علامت گذاری شدهاست یا نمایشگر دیجیتال در مدل مادون قرمز). دماسنجها بهطور گستردهای در فناوری و صنعت برای پایش فرایندها استفاده میشوند. همچنین در اندازهگیری، پزشکی، و تحقیقات علمی کاربرد فراوانی دارند. دماسنج مادون قرمز نوعی پیرومتر (بولومتر) است. اختراع اولین دماسنج معتبر معمولاً به پزشک ایتالیایی سانتوریو سانتوریو (سنکتوریوس، ۱۵۶۱–۱۶۳۶) نسبت داده میشود، اما استانداردسازی آن در طول قرن ۱۷ و ۱۸ به پایان رسید. در دهههای اول قرن هجدهم در جمهوری هلند، دانیل گابریل فارنهایت با دو موفقیت، انقلابی در تاریخ دماسنجی ایجاد کرد. وی دماسنج جیوهای (اولین دماسنج پرکاربرد، دقیق و کاربردی) و مقیاس فارنهایت (اولین مقیاس درجه حرارت استاندارد که بهطور گسترده مورد استفاده قرار گرفت) را اختراع کرد.
مدت زمان :65